Bir sahil boyu yürüdüm kendimle...
Üşüyen ellerim değil yüreğim di bal gözlüm...
Akşamın kızıllığı çöktü üzerime...
Yer gök ateş kızılı...
Gök yanıyor tüm vahşetiyle... Kızılca kıyamet...
Ürktü güneş, yavaş, yavaş kaçıyor...
Benim ateşim se hala yakıyor canımı...
Kelimelerim her zamankinde kırgın...
Noktalarım bile keyifsiz
Ellerim boşlukta, gözlerim kararan ufukta...
Nasıl bir bedel bu ödetilen...
Ne gündüzümün baharı belli nede gecemin hırçın ayazı...
Usul bir sessizlik nerden çıktı bu... Beynimi delecek bu ıssızlık...
Bir türkü ; tanıdık kelimelerime sewdama söyleyen notalar;
'Sarılıp yarama gitsem çare değil ki
Yüreğimde yangın çıkar bu şehir yanar.'
Adını koyduğum senli cümlelere söylerdim bu sözleri,
Bana dair korkuların bir bulut misali....
inci taneleri gözyaşlarım,
kuru kuru sararan yapraklar gibi...
bir o yana bir bu yana sürükleniyorum
şimdi....
'Sensiz yaralıdır zaman yıllar yaralı
Sararır içimde hüzün, ömrüm sararır'
Her bir sözümde sarılırdın ruhuma,
Ben ise sana sığınırdım her sözünde...
Yaram kanıyor daha sıkı sar yüreğimi...
Sığınağım ol, ıssızım...
GEL' de ne olursun....
Acıyor bak ta şurası yüreğimin yarası...
'Belki kavuşamam sana ölümde gelir
Bulutlara yazdım seni yağmur yüreklim...'
Bütün küskün gitmelerimin önünü keserdin
Kızgın susuşlarıma ağlardın...
Bana olan gecikmelerini yok ederdin...
Kelimelerim kısa, kelimelerim kırgın
Çünkü kalmak istemedin bende,
Yüreğim seni özlemekte, sözlerim ağlamaklı
Bu sefer geciktim ,
Bu sefer küskünlüklerine
Bu defa kırgınlıklarına ilaç olamadım...
Bütün 'kırgınlığın', bütün 'küskünlüğün' bana...
"SEVİYORUM SENİ BAL GÖZLÜM"
Sen bana yol versen de...
Başım senin özleminle dönerken de ağlardım ben...
14.09.2007....03:45...*SıLa*
Konu: Ağlardım Ben.. 
Çarş. Mayıs 14, 2008 10:35 am
