Biliyorum, çok şey söyleyecektin bana. Bunu da çok istiyordun. Hayatının sırlarına ortak edecektin beni. Kendini anlatacaktın. Özlemlerinden, beklentilerinden, nasıl yaşadığından, meraklarından, beğenilerinden, umutlarından söz edecektin bana.Geçmişinden anlatacaktın, hayal kırıklıklarından, umutsuz gecelerinden, sonu gelmeyen ıstıraplarından....Birlikte yakamoz kıyılara vururken yudumlayacaktık sewgiyi...
Ama sen sustun....
Sen anlatacaktın, ben dinleyecektim. Gözlerim gözlerinde, hiç bıkmayan bir dinleyici olacaktım karşında. Ne kadar konuşursan o kadar mutlu olacaktım. Ağzından çıkan her cümleyi beynime kazıyacaktım ve sonsuza kadar çıkmayacaktı oradan o sözlerin.Kollarına alacaktın anlatırken, saçlarımı okşayacaktın, sıcaklığımı duyacaktın, kokumu çekecektin içine...
Ama sen sustun....
Hayallerini anlatacaktın bana. Bense anlattığın her hayalinin baş rolünde olacaktım. Yağmur yağacaktı, senin şemsiyeni saklayacaktım, koşacaktın peşimden. Yakalayınca beni sırılsıklam sarılacaktın. Gidelim buralardan diyecektin, git git bitmeyecekti çıktığımız yollar. Hep o yollarda el ele tutuşacaktık...Molalarımız olacaktı bir bardak çay, bir de cigara birlikte nefesini çektiğimiz...
Ama sen sustun....
Bana sevdalarını anlatacaktın, yüreğim heyecanla çarpacaktı. Bir sevgiliye sunuluş gibi sözcüklerin kalbime işleyecekti. Konuşsaydın sözcüklerine sarılacaktım. Gözlerimi kapatıp ısını pervasızca hissedecektim tenimde. Kokunla sarhoş olacaktım. Birlikte uyuyacaktık, sonsuz bir uyku olacaktı huzur duyduğumuz, kenetlenmiş bedenimizle....
Ama sen sustun....
Kelimeler tutuldu sende. Ben de gözlerinle konuştum. Daldım sonsuz derinliğine. O derinliklerde sakladığın her ne varsa çıkardım gün ışıgına. Utandın, kaçtın, saklandın ama ilk kez inatçılığımla gurur duydum. Sende ki beni çıkarmanı istedim...Bende ki seni bildiğin gibi....Beklentim olmadı... sorgusuzca geldim...cesurca geldim...zamansız geldim...
Ama sen sustun....
Tutuldu kelimeler belki sende ama, bal gözlerin konuştu benimle. Sen sustun, gözlerin açtı ruhunu bana. Ama konuşsaydın, bir konuşsaydın, ah konuşsaydın. Amaçsıca çıktığı seferlerden yorulmuş, köhne bir tekne olurdum kıyılarında ben...Ben savaşırdım deli dalgalarla sadece sana ulaşacağım için...Sıkı sıkı tutacaktım ellerini hiç bırakmayacaktım...Sana sewdamı sundum...ama sen zaman istedin...Zaman senin olsun istediğin kadar...Ama sen sustun yine...
Neden sustun....
12.09.2007.....*SıLa*
Konu: Sustun.. 
Çarş. Mayıs 14, 2008 10:42 am
