Yol Arkadaşım - Sezen Aksu

Yol arkadaşım gördün mü,
Duydun mu olup bitenleri
Kıskanıyor insan bazen, çekip gidenleri
Yalnızlaşmışız iyice
Üstelik de alışmışız
Hiç beklentimiz kalmamış
Dosttan bile
Korkular basmış dünyayı
Şimdi bir semt adı “vefa”
Kutsal kavgalardan bile kaçan kaçana
Anlaşılır gibi değiliz
Tek bedende iki kişiyiz
Hem yok eden, hem tanık
Esaslı karmaşa
Ben sana küsüm aslında, haberin yok
Koyup gittiğin yerde kötülük çok
Kime kızayım, nazım senden başka kime geçer
Benim sensiz kolum, bacağım, ocağım yok
Sen esas alemi seçtiğinden beri
Ben o saatte bittiğimden beri
Dünya bildiğin gibi dünya dönüyor işte
Uzun uzun konuşuruz bir gün son İstanbul beyi